vrijdag 29 juli 2016

Review: Ik heet Lucy Barton - Elizabeth Strout


In haar internationale bestseller Olive Kitteridge, die met de Pulitzerprijs werd bekroond en waarvan een succesvolle, prijswinnende HBO-serie is gemaakt, toonde Elizabeth Strout zich een groot kenner van menselijke relaties. In haar nieuwe roman Ik ben Lucy Barton wordt door een eenvoudig ziekenhuisbezoek inzicht verschaft in de meest kwetsbare relatie van allemaal: die tussen moeder en dochter.
Lucy Barton is langzaam aan het herstellen van wat een simpele operatie had moeten zijn. Haar moeder, met wie ze in jaren niet gesproken heeft, komt op ziekenbezoek. Ze zoeken toenadering tot elkaar door te roddelen over mensen die Lucy nog uit het dorp van haar jeugd kent, maar het blijft onwennig. Onder de oppervlakte liggen nog steeds de spanning en het verlangen dat elk aspect van Lucy’s leven beïnvloed heeft: het ontvluchten van haar getroebleerde familie en haar verlangen om schrijfster te worden. De stem van Lucy verbindt dit krachtige verhaal: ijverig observerend, diep menselijk en in alle toonaarden herkenbaar.

Van deze auteur ben ik honderd procent zeker dat ze haar Pulitzerprijs dubbel en dik verdiend heeft, want wat een goed, nee, wat een schitterend boek!
De flaptekst geeft al inhoudelijk weer waar het over gaat, daar kan ik niks aan toevoegen.
Het lijkt wel of de dunste boeken die ik de laatste tijd lees de meeste inhoud, diepgang en 'gewicht' hebben.
Ik heb ontzettend genoten van het verhaal van Lucy Barton, haar verlangens, haar hersenkronkels, haar relaties en zorgen.
Strout schrijft meesterlijk, elk woord, elke gedachte komt oprecht over, alsof ze die Lucy Barton is en niet enkel over haar schrijft (misschien is het wel deels autobiografisch). Al gaat het over doodgewone gebeurtenissen in Lucy's leven en in het leven van anderen, toch blijf je maar lezen en is het ontzettend moeilijk om het boek opzij te leggen. De tranen stonden me soms in de ogen en ik heb me meer dan eens verbaasd over de scherpzinnige observaties van de auteur. Juist doordat weinig uitgesproken en gezegd wordt tussen moeder en dochter, komt de band tussen hen veel krachtiger en gevoeliger over. Ook uiteraard zieliger. De auteur heeft dit perfect gedaan, vind ik.
Het zijn ook over het algemeen korte hoofdstukken waarbij van heden naar verleden, en van perspectief, gewisseld wordt. Dat blijft de nieuwsgierigheid prikkelen. Ik had nergens het gevoel dat er een woord of zin te veel of te weinig stond.
Een briljant boek, meeslepend en supervlot geschreven, en met een hoofdpersonage dat je meteen in je hart sluit. Een verhaal dat je bij zal blijven.
Lezen!!!!! 5,5 op 5 sterren! (ja, dat kan in dit geval)

Elizabeth Strout

ISBN: 9789025447076
Uitgeverij: Atlas Contact
Pagina's: 174

Prijs: 18,99

Geen opmerkingen:

Een reactie posten