Mel's Wonderland: Review: Vonkt (gedichten)

donderdag 13 juli 2017

Review: Vonkt (gedichten) - Marije Langelaar

Het verlangen tot samensmelting met alles om haar heen komt telkens terug in deze derde bundel van Marije Langelaar. Alles vonkt. Dat die vonken niet zonder gevaar zijn, lezen we in de eerste afdeling van deze bundel, 'De afgrond omsingelen', een verontrustend verslag van een persoonlijke strijd. 'Een slag op de trom' zet de toon voor een crescendo en de bundel sluit af met 'Love songs for the Absolute'. Langelaars taal is spannend en precies, in elke regel gebeurt er iets.
'Wat zijn wij toch eenvoudig mompelde ik, / terug op de achterbank / we verdrinken in water / en gaan dood aan de zon'.

Zoveel gedichten, zo divers, zo intens en soms zo speels. In het begin kwamen ze me vaag en vaak ingewikkeld over, sommige gedichten moest ik meerdere keren lezen om ze echt te begrijpen. Maar dan opeens komt die klik, het 'aha' gevoel, en dan kun je alleen maar diepe bewondering voor de schrijfster hebben. Ik kan me goed voorstellen dat zelfs één gedicht bij verschillende mensen een andere betekenis zal hebben, naargelang je eigen omstandigheden.

Langelaar toont ons diverse facetten van het mens zijn en dat telkens op een andere manier, in andere stijlen. Ze weet je wel telkens weer te raken, toch één emotie uit het spectrum bij je aan te snijden. Zoals eerder gezegd soms met een diep serieuze ondertoon en soms met huppelende woorden en zinnen. De gedichten zetten je aan tot nadenken, zoals goede poëzie ook moet doen, ze maken vragen bij je los. Bij veel stukken krijg je meer gevoelens te verwerken dan letterlijke woordbetekenissen.

Zijn de gedichten voor alleman? Voor degenen die nog niet veel met poëzie hebben? Dat kan ik niet met overtuiging zeggen. Ze zijn redelijk toegankelijk voor het grote publiek, althans enkele van de gedichten zijn dat zeker, maar niet allemaal. Maar dat is ook goed, er zit voor ieder wat wils in.