woensdag 16 november 2016

Review: De dochter van de Toragh - Tisa Pescar + VLOG


Als de geruchten steeds sterker worden dat barbaren uit het noorden de grote kloof willen oversteken om het vruchtbare zuiden te veroveren, slaan de twee Toraghs de handen ineen om de enige toegang tot hun territoria te verdedigen. Ze besluiten een bondgenootschap aan te gaan, dat bekrachtigd zal worden door het huwelijk van Nura, dochter van de Toragh van Birana, met Kyton, de zoon van de Toragh van Priade. Armina, de zus van Kyton, begeleidt Nura met een escorte naar het Misteiland, waar Nura onderworpen zal worden aan een reeks rituelen om te bepalen of zij het huwelijk met Kyton waardig is.

De eerste van vele problemen dient zich aan als Nura zich sterk aangetrokken blijkt te voelen tot Armina, want op gelijklingenliefde staat in grote delen van zowel Birana als Priade nog altijd de doodstraf. Bovendien brengen zij daarmee het bondgenootschap in gevaar...


Tisa pescar is met dit verhaal een nieuwe richting ingeslagen, enerzijds meer fantasy gericht dan haar vorige boeken, maar anderzijds ook niet.
Niet zozeer vreemde wezens (vampiers etc.) staan hier centraal, maar een compleet vreemde wereld. Was die wereld goed uitgewerkt? Voor mijn gevoel niet volledig, en ik denk dat veel fantasylezers meer details gewild hadden, maar eigenlijk stoorde me dit niet.
In dit verhaal springen de relationele, maatschappelijke kwesties vooral een rol en ik denk dat de rest voor de auteur meer bijzaak was. De andere tijden en niet-bestaande steden waren meer de jas van het verhaal, terwijl het LGBT-thema en hoe de omgeving daarnaar kijkt en mee omgaat het grootste deel van het kostuum betrof.

Ik vond het eerste deel, de kennismaking en ontluikende liefde tussen Armina en Nura, het mooist geschreven, al had het nog wat dieper mogen gaan voor mijn gevoel. Het kwam mij over alsof Pescar er een beetje op de oppervlakte mee bleef, het miste net dat ietsje meer intensiteit om me mee te laten slepen. Misschien voelde ik me er minder bij betrokken doordat de liefdesrelatie tussen Nura en Armina wel erg snel ging (en dat kan wel zo gebeuren in het echte leven, maar in een boek wil ik iets meer 'voorspel').

Sommige hoofdstukken zijn geschreven met Armina en Nura in de hoofdrollen en sommige met Duram, de halfbroer van Nura. De laatste deels plaatsvindend in het verleden, de tijd dat Nura's moeder nog leefde, en deels in het heden. Dat is leuk en afwisselend, en hoewel ik ze allemaal toffe personages vond, mochten ze iets meer diepgang gekregen hebben. Anderzijds waren het niet de typische helden en heldinnen en hadden ze geloofwaardige persoonlijkheden. Ik vroeg me af waarom er twee verhaallijnen waren tot het moment dat ze mooi samenkwamen. Prachtig gevonden van de auteur! Pescar kan ontzettend goed schrijven, dat is een feit!

Positief was ook het aantal dialogen, wat het verhaal vlot en aangenaam leesbaar maakt en meestal niet zo overvloedig in fantasyverhalen aanwezig is.
Verder weet Pescar de lezer vaak op het verkeerde been te zetten en dat is altijd een groot pluspunt in een boek, vind ik. Bovendien komt ze meer dan eens origineel uit de hoek en dat is in fantasyland niet echt eenvoudig meer.

Hoe dan ook heb ik genoten van dit verhaal, al is het maar omdat Pescar tenminste nieuwe paden durft in te slaan en dat relatief goed doet ook. Het is een afgerond verhaal, maar het had wel een open einde, dus er is ruimte voor een tweede deel. Als het er komt, zal ik het zeker lezen.

En goed nieuws voor de Maanmysterie-fans (een reeks boeken waar ik verslaafd aan ben). Er komt een nieuw deel, meer info hier.

Tisa Pescar

ISBN: 9789024568543
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
Pagina's: 334
Prijs: 18,99


Geen opmerkingen:

Een reactie posten