Beverly
Hills, jaren zestig. Maria, een actrice met een vastgelopen filmcarrière, is
getrouwd met een succesvolle filmproducent, die ze vergezelt naar glamoureuze
feestjes in een wereld die vooral om buitenkant draait. Eenzaam rijdt ze in
haar auto rond door de stad en de Mojavewoestijn, en bezoekt ze hun autistische
dochter Kate, die tot haar verdriet in een instelling woont. Haar bestaan lijkt
doelloos, tot het leven een onverwachte wending neemt.
In een sobere, dwingende schrijfstijl ontleedt Didion op meedogenloze wijze het leven in Amerika in de late jaren zestig, en reflecteert ze op de heersende lusteloosheid van een generatie in een schijnbaar bankroete samenleving.
Het eerste boek dat ik van deze auteur lees en ik moet zeggen: een knap staaltje schrijfkunst.
Didion
gaat diep, heel diep, in de mentale toestand van het hoofdpersonage Maria. Je proeft
haar wanhoop, haar leegte en haar verlangens, leest het in ieder woord.
Geen
roman waar je met spanning in verder wilt lezen, maar een prachtig en
ontroerend en vooral scherpzinnige analyse van de menselijke geest.
Zelfs
hier en daar met een licht komische noot geschetst, maar het is vooral een
zwaar verhaal; als je zelf niet goed in je vel zit, zou ik het niet aanraden.
Enorm
genoten van dit boekje; de dialogen, de personages, de ‘belevenissen’ van
Maria.
Vier en een half op vijf sterren
ISBN:
9789029540797
Uitgeverij:
Arbeiderspers
Pagina’s:
206
Prijs:
20€
Geen opmerkingen:
Een reactie posten