dinsdag 3 juli 2018

Review: De mythe van de dood – Mirko Zilahy



Het Rome van musea, beelden en sierlijke tuinen is het decor voor een serie gruwelijke moorden

Samen met zijn team onderzoekt commandant Enrici Mancini een curieuze zaak: de moordenaar brengt zijn slachtoffers niet alleen bruut om het leven, maar bootst daarna met de lichamen mythologische figuren na. Een hoofd van een lijk dat vervangen wordt door een stierenkop en zo grote gelijkenissen met een Minotaurus vertoont. Welke verknipte geest verzint zoiets?

Tot overmaat van ramp blijkt een van de agenten uit Mancini's team verwant te zijn met de moordenaar, waardoor de hele zaak ook een persoonlijk karakter krijgt. Zal het hen lukken de moordenaar te vinden en hem te stoppen voor het te laat is?




Dit is het tweede boek van Zilahy en hoewel goed, merkte ik wel dat het hier en daar wat vlotter kon, dat hij nog een beetje zoekende is om bijvoorbeeld dialogen neer te zetten.

Het hoofdonderwerp; de seriemoordenaar, zijn motieven, achtergrond, psyche en zijn gruwelijke moorden vond ik origineel gevonden.

Zilahy schrijft met veel stijl en poëzie, met Italiaanse flair, zeg maar. De omschrijvingen zijn gedetailleerd en met veel creativiteit.

De personages echter… ik weet niet precies waardoor, maar ze konden me geen van allen in de verste verte boeien. Ze bleven onpersoonlijk. Was het een gebrek aan diepgang? Dat denk ik niet, maar ze lieten me hoe dan ook koud.

Neemt niet weg dat ik van de jacht op de seriemoordenaar genoten heb, de rit was spannend en veelzijdig.

Zilahy is vooral scherp en treffend in psychologische analyses, theorieën en filosofieën. Dat sprak me erg aan en ik heb ook een boel bijgeleerd.

Een boeiende thriller met prachtige sfeerscheppingen, maar met personages waar ik geen band mee kon opbouwen.



ISBN: 9789401608770

Uitgeverij: Xander

Pagina’s: 380

Prijs: 19,99

Geen opmerkingen:

Een reactie posten