Californië, 1969. De veertienjarige Evie is sinds de
scheiding van haar ouders neerslachtig en rusteloos. Aan het begin van de zomer
maakt ze kennis met een groepje jonge vrouwen, die alles belichamen wat ze zelf
zou willen zijn: zorgeloos, onafhankelijk en, vóór alles, vrij. Ze raakt
bevriend met de negentienjarige Suzanne, die zich zusterlijk over haar
ontfermt.
Eindelijk ziet iemand haar staan. Evie sluit zich aan bij de commune
waar Suzanne woont, en net als de andere meisjes raakt ze al snel in de ban van
diens charismatische maar meedogenloze leider. Langzaam maar onherroepelijk
stevent de zomer af op een gewelddadige climax.
Op dit moment weet ik absoluut niet hoe aan deze recensie te
beginnen omdat het boek me serieus van mijn sokken heeft geblazen en woorden te
kort schieten om het in voldoende mate op te hemelen en te prijzen. Enfin, het
mag al duidelijk zijn: dit is een steengoed, afschuwelijk goed boek!
Het verhaal van Evie wordt verteld vanuit de 'ik' persoon,
wat ten eerste een van mijn favoriete vertelstijlen is en ten tweede in dit
boek enorm passend is. Het begint met de Evie als oudere vrouw die terugblikt
op haar verleden in de vreemde commune. Doorheen het boek gaan we een aantal
keer naar het heden en dan weer terug naar het verleden, en dat in een perfecte
verhouding waardoor de spanning continu opgevoerd wordt. Een spanning die
subtiel, dreigend, langzaam kabbelend maar haarscherp aanwezig is tot op het
einde.
Na twee pagina's zat ik aan het boek gekleefd en kon ik
alleen maar denken: verdorie, wat een goed boek.
Het verhaal op zich is dan misschien niet zo bijzonder, over
een commune met een aan grootheidswaanzin lijdende leider, maar het is de
manier waarop het verteld wordt, het prachtig meeslepend woordgebruik, de
intrigerende personages en vreemde gebeurtenissen. Bovendien weet je al vroeg
in het boek wat er compleet misgelopen is in de commune en blijf je je
natuurlijk afvragen hoe dat dan precies gebeurd is en welke rol Evie erin speelde.
De tijdsetting leent zich tot extravagantie: het toppunt van
de hippiejaren in Californië; de vrije seks, overal drugs, de extreme ideeën. De
invalshoek van het verhaal is eveneens origineel: niet vanuit de charismatische
leider, maar meer gericht op de meisjes die hem adoreren, de andere leden in de
commune.
Cline is in alles even sterk, zowel in prachtige veelzijdige
beschrijvingen, als in trefzekere dialogen, als in diepgaande psychologische
inzichten. De wanhoop om aandacht en liefde van Evie, het walgelijke
machtsmisbruik van de degenen die dit bij haar ruiken, de vage wankele grens
tussen goed en slecht in ieder mens, het wordt allemaal akelig goed door Cline
weergegeven.
Van begin tot eind: a-dem-be-ne-mend.
Ik heb het geluk gehad om de proefdruk te mogen lezen, want het
boek verschijnt pas 15 juni in de boekhandel en tot die tijd zal ik het zoveel
mogelijk naar buiten schreeuwen: DIT BOEK MOET JE LEZEN!
5 op 5 sterren, op zijn minst.
Emma Cline
ISBN: 9789048826148
Uitgeverij: Lebowski
Pagina's: 310
Prijs: 19,99
Is het boek goed (te lezen) voor een kind van 15? Is dat verantwoord?
BeantwoordenVerwijderenGoh, ik denk het wel. Er zit wel een erotische scène in, maar het valt nog mee. Eigenlijk misschien wel juist goed dat zij/hij dit boek zou lezen, want het is een beetje een waarschuwing, zo van: pas op met wie je omgaat en geloof niet alles wat anderen beweren. Het is wel een beetje een zwaar boek, maar moest ik een dochter hebben van 15 zou ik ze het laten lezen. Het is natuurlijk afhankelijk van 15 jarige tot 15 jarige, ze zijn niet allemaal gelijk. Ik las soortgelijke boeken toen ik 12 was.
BeantwoordenVerwijderen