Mel's Wonderland: Review: Marionet

zaterdag 3 maart 2018

Review: Marionet – Daniel Cole

In Marionet, het vervolg op bestseller Ragdoll van Daniel Cole, is er een copycat moordenaar aan het werk…

Rechercheur Emily Baxter krijgt te maken met een nieuwe zaak die haar akelig bekend voorkomt: een lichaam dat in dezelfde onmogelijke houding is opgehangen aan draden als bij de Ragdoll-moorden. Dit keer ligt het lichaam echter aan de andere kant van de wereld, en met het woord LOKAAS in de borst gekerfd.

Terwijl de media-aandacht steeds groter wordt, moet Baxter helpen bij een andere moordzaak. En dan treft ze eenzelfde soort moord aan: nu staat het woord POPPEN op de borst. Voor wie is het lokaas bedoeld, en wie zijn de poppen? Maar nog belangrijker, wie heeft de touwtjes in handen?

Van het eerste boek ‘Ragdoll’ was ik helemaal van mijn sokken geblazen. Een meer dan indrukwekkend debuut en dus grote verwachtingen scheppend voor het tweede boek.

Eerst en vooral: beide delen zijn perfect losstaand van elkaar te lezen. De twee boeken bevatten op zich staande en afgesloten onderzoeken en bij beide is zelfs het hoofdpersonage anders. In het eerste deel speelde Wolf, rechercheur William Fawkes, de hoofdrol, met naast zich rechercheur Emily Baxter. In dit deel krijgt Baxter de volledige aandacht en is Wolf buiten beeld. Baxter krijgt er echter een leuke collega bij: Rouche. Rouche vond ik meteen sympathiek. Hij is een CIA-agent met vreemde maar aangename trekjes, altijd beheerst en rustig, zorgzaam, heel erg opmerkzaam en intelligent. Ik hoop dat hij in volgende boeken van Cole opnieuw verschijnt, maar die kans acht ik klein.

Het plot zit weer geniaal in elkaar en wederom weet Cole me continu op het verkeerde been te zetten.

Vond ik het net zo spannend als het eerste boek? Nee, en dat vond ik jammer. De schrijfstijl is prima, maar niet zo vloeiend. Het zal waarschijnlijk aan mij liggen, maar ik kon niet altijd even goed volgen. Sommige details ontglipten me en sommige gebeurtenissen vond ik inconsistent overkomen.

De humor zat er hier en daar gelukkig wel weer in, zeker in de dialogen en acties van de personages. Ik heb zelfs eens hardop gelachen.

Over het algemeen genomen is het een bewonderenswaardige thriller met knap in elkaar gezette personages waar je meer avonturen over wil lezen, opeenvolgende verrassingen en huiveringwekkend sluwe en vindingrijke moordenaars.

Ik blijf Cole volgen, zeker weten!