vrijdag 24 augustus 2018

Review: Kahlil Gibran, een boekje over het leven –– Neil Douglas-Klotz



In dit prachtige boekje met uitspraken van Kahlil Gibran ontdek je wat het betekent om te leven. Volgens Kahlil Gibran zit het leven in alles wat je ziet en voelt, maar ook in je verbeelding. In meer dan honderd fabels, verhalen en gedichten leert hij ons te luisteren naar de natuur. Zijn troostende woorden verhalen over liefde, eenheid en tolerantie.

Kahlil Gibran (1883-1931) was een Libanees-Amerikaanse kunstenaar en dichter. Na Shakespeare en Lao Tse is hij de bestverkochte dichter ter wereld.




Een boekje vol verhalen, gedichten, overpeinzingen en filosofieën over de natuur, het leven, de ziel, liefde, de mens en verbindingen.

Ze openen je ogen en je hart, maken komaf met vooroordelen en tonen de weg naar meer tolerantie.

Gibran wil ons duidelijk maken dat de natuur een filosofie en barmachtigheid in zich heeft waar we nog veel van kunnen leren, als we maar luisteren. De metaforen die hij gebruikt uit de natuur stellen dat vooroordelen en niet trouw zijn aan jezelf niet deugen.

Dat als je dit leven niet omarmt en in dit leven niet goed doet, dan zal je ook niet kunnen genieten in een eventueel volgend leven. Dat als je de schoonheid in het nu niet erkent, je het dan ook niet waard bent.

Gibran zegt dat allen, iedereen en ook de Goden één zijn, niets staat boven of onder het ander. En dat als je niet genoeg hebt aan wat je al hebt, je nooit genoeg zult hebben.

Het leven, zo stelt hij, is een eeuwigdurend leerproces.

Hij haalt hierbij stukken en overtuigingen uit het boeddhisme, christendom en vele andere religies en filosofieën.

Ik vond het verhaaltje van de ‘Twee oesters’ heel mooi en diep. (pg 33), Ook op pagina 92 ‘Een koninkrijk opgeven’.

Sommige teksten zijn heel simpel en tegelijkertijd heel goed bedacht en treffend. Maar altijd zijn het doordenkertjes en bevatten ze diepe soms harde waarheden en meerdere lagen.



Zoals ‘Schelp en steenkool’:



‘Misschien is de parel

de definitie van de zee

voor een schelp.

Misschien is de diamant

de definitie van de tijd

voor de steenkool.’



Deze vond ik zowel grappig als O zo waar:



‘In werkelijkheid praten we enkel met onszelf

maar soms praten we zo luid

dat anderen ons kunnen horen.’



Nog een laatste pareltje:



‘Je kunt niet de jeugd hebben

en tegelijkertijd het inzicht van de jeugd.

Want de jeugd is te druk met leven

om te weten,

en weten is te druk

met zichzelf zoeken

om te leven.’



Dit indrukwekkende en mooie boekje zou een standaardwerk in je bibliotheek moeten zijn.



ISBN: 9789401303842

Uitgeverij: Altamira

Pagina’s: 223

Hardcover

Prijs: 12,99




Geen opmerkingen:

Een reactie posten