zaterdag 20 mei 2017

Review: Bella - Joost Vandecasteele (in samenwerking met Jeroen Los)


Bella ontstond als een luidop voor te lezen boek, uit de ambitie om literatuur weer spannend en urgent te maken. Bella is niet bedoeld voor de eeuwigheid, maar voor NU.
Bella is het verhaal van een meisje, geboren net na het Tijdperk van de Grote Twijfel, dwalend over de Superduper Snelweg, de strook asfalt gegoten over de evenaar. Een waanzinnig verhaal vol fantastische verzinsels, zoals pillen om egoïsme op te wekken, veel te beleefde ruimtewezens en een pas ontdekte god met een lispel.
Bella is een krankzinnige lachspiegel die je de vraag stelt waarom je eigenlijk lacht, een groteske glazen bol die een toekomst voorspelt die vlak om de hoek ligt. Kortom, een fantastische mix tussen sciencefiction en stand-up comedy.


Heb je al ooit een boek gelezen dat je absoluut niet in een hokje kunt stoppen, dat je onmogelijk kan omschrijven, dat je van je sokken heeft geblazen in zodanige mate dat je het door iedereen wilt laten lezen, aan iedereen wilt opdringen, maar wederom: je weet niet hoe je het aan de man moet brengen omdat het zo uniek en vreemd is? Wel, dat is Bella voor mij.
Deze roman in beelden is hét voorbeeld voor de grenzeloze fantasie van de mens, in dit geval van de auteur, scenarist en komiek Joost Vandecasteele. Hoe vaak dacht ik niet: 'Maar in hemelsnaam! Hoe komt hij er toch op!' Het moet een feest zijn in het hoofd van Vandecasteele, een feest dat niet altijd goed afloopt, maar niettemin een feest waar iedereen nadien over praat.
Enfin, het verhaal. En daar heb je het al, hoe te beginnen. Er zit een verhaal in, zeker, maar vooral met een  boodschap. Pas op, het wordt niet op belerende wijze verteld, integendeel, er zitten zoveel hilarische en absurde situaties in dat ik mezelf er vaak op betrapte in lachen uit te barsten.

Enkele voorbeelden (want dit zegt meer dan een korte beschrijving van de inhoud):
'Maar wat bleek? Als je bewusteloos werd geslagen, kreeg je weer spannende dromen. Dus iedereen sloeg iedereen bewusteloos voor het slapengaan. 'Slaap zacht, liefste. En wil je de vuist of de knuppel, honnepon?'

Of deze dan:
'Soms zijn er rellen, maar gezellige rellen, geen grillige rellen. Omdat verwoestingen tijdens betogingen zo voorspelbaar waren geworden, is elke optocht nu verplicht samen te werken met een theaterregisseur, om het allemaal wat op te leuken.'

Of deze:
'Daarna volgt er een gezeur over hoe de verschijning bij Maria één groot misverstand was. Want blijkbaar kwam die engel gewoon zeggen dat Jezus maar beter geen timmerman werd. Wegens een enorm overaanbod aan timmermannen in Palestina en een enorm tekort aan bomen in die uitgedroogde woestijn.'

Het boek zit vol met dergelijke voorbeelden. De auteur schrijft op een heerlijke no-nonsense, droge en vlotte manier. Voor je het weet is het boek jammer genoeg uit.
Eigenlijk is het verhaal een kruisbestuiving tussen sci-fi, drama, humor, horror en thriller met overal een beetje dystopie overheen gestrooid. Onder die laag van vreemdheid en komische elementen zit er een diepere laag die je behoorlijk aan het denken zet, maatschappelijke kwesties in het extreme doorgetrokken maar o zo herkenbaar. De auteur weet de vinger op de zere pols te leggen zonder met de vinger te wijzen.

De illustraties van Jeroen Los zijn enorm passend bij de inhoud, benadrukken de grimmige, donkere, onheilspellende sfeer nog meer. Iedere illustratie geeft vlijmscherp de gevoelens, gedachten en het gedrag van de personages weer. De beperking in blauwgrijze tinten draagt daar ook uitstekend toe bij.
Een adembenemend, verontrustend, diepgaand, sarcastisch, uniek boek dat een enorme indruk op me nagelaten heeft.
Superaanrader dus! Teaser

Joost Vandecasteele

ISBN: 9789048838028
Uitgeverij: Lebowski publishers
Tekst: Joost Vandecasteele
Illustraties: Jeroen Los
Prijs: 19,99



Geen opmerkingen:

Een reactie posten