woensdag 3 maart 2021

Review: Stille wateren – Patricia Highsmith



Het liefdeloze huwelijk van Vic en Melinda Van Allen wordt alleen bij elkaar gehouden door een precaire regeling waarbij Melinda, om een rommelige echtscheiding te voorkomen, een onbeperkt aantal minnaars mag meenemen zolang ze haar gezin niet in de steek laat. Uiteindelijk kan Vic zijn jaloezie niet langer onderdrukken en probeert hij zijn vrouw terug te winnen door te insinueren dat hij een moord heeft gepleegd – een verhaal dat snel realiteit wordt. In dit portret van een gevaarlijke psychose toont Highsmith de huiveringwekkende realiteit achter de idyllische façade van het Amerikaanse leven in de buitenwijken.

Wat een geweldige schrijfster!

Ik heb het boek verslonden. Highsmith schrijft met zoveel diepgang, veelzijdigheid en finesse dat je intens met de personages meevoelt. De karakters komen tot leven en het is bijna alsof je met ze samenwoont.

Bovendien weet de auteur op een rustige manier het verhaal langzaam boeiend te maken, zodat je al gauw niet meer kunt stoppen met lezen. De onderhuidse spanning stijgt en stijgt tot het tot een explosief einde komt.

Een thriller die zowel bloedstollend spannend is als sterk karakters neerzet als diep in de menselijke psyche graaft. Zelfs al ben je het niet eens met de daden; je kunt de motieven deels begrijpen.

Eigenlijk is het een roman, het beschrijft de leefstijl in de suburbs van Amerika in die tijd, met een stevig thriller- en gruwelkantje.

Dit boek is er niet één dat je snel vergeet.

Vijf op vijf sterren.

 

ISBN: 9789029543156

 

Uitgeverij: Arbeiderspers

Pagina’s: 315

 

Prijs: 20€

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten