Mel's Wonderland: Review: De dood van mevrouw Westaway

woensdag 3 april 2019

Review: De dood van mevrouw Westaway – Ruth Ware

Nieuwe thriller van Ruth Ware, schrijver van In een donker, donker bos en De vrouw in suite 10; De dood van mevrouw Westaway.

Als Harriet "Hal' Westaway onverwachts een brief ontvangt met het bericht dat ze een flinke erfenis krijgt van haar overleden grootmoeder, is dat goed nieuws. Ze heeft namelijk schulden en de schuldeisers worden steeds agressiever. Er is één probleem: de echte grootouders van Harriet zijn al meer dan twintig jaar geleden overleden. De brief is naar de verkeerde persoon gestuurd! Vanaf dat moment kan Harriet niet meer terug en moet ze volhouden dat zij de kleindochter is, anders loopt ze het risico dat ze alles verliest, zelfs haar leven…

Hal Westaway werkt als tarotlezer op de pier. Ze is blut, heeft amper geld voor eten en is ook nog eens wees, sinds haar moeder door een auto-ongeval om het leven kwam. Ze is veel geld schuldig aan woekeraars en is de wanhoop nabij. Tot ze een brief ontvangt van een notaris en daarin staat dat ze een erfgename blijkt te zijn van een groot fortuin. Hal twijfelt aanvankelijk. Want hoewel ze dezelfde naam als de erfgename heeft, kan het niet haar grootmoeder zijn die gestorven is. Toch beslist ze, uit angst voor de woekeraars, om te doen alsof ze de erfgename is. Ze had niet kunnen voorzien dat ze in een familie vol intriges en geheimen terechtkomt. En dat zelfs haar eigen leven gevaar zou lopen.

Het debuut van Ruth Ware ‘In een donker donker bos’ vond ik een beetje magertjes, dus sloeg ik haar volgende uitgave over. Met dit boek wilde ik toch nog eens zien wat de schrijfster in petto heeft, zien of ze intussen gegroeid was.

Het boek kwam mij meer over als een roman dan als een thriller. Een groot landhuis, een boosaardige moeder, opsluiting als straf,… Het verhaal kwam niet echt op gang, bleef ergens middenin spanning en verveling steken. Ook te veel herhalingen over hoe Hal zich voelde en wat ze dacht. Op den duur dacht ik: ‘Ja, nou weet ik het wel al, move on.’

Er gebeurde te weinig, en wat er gebeurde was allemaal op het einde van het boek. Daarvoor is het enkel wat gesprekken tussen de familieleden, een eindeloze herhaling dat Hal zich schuldig voelt en meer opvulling. Af en toe had ze wel iets meer mogen ontdekken.

Het was zeker niet onaangenaam om het boek te lezen, maar het vervult geen spannende verwachtingen. Lezers die echter van rustige romans houden, zullen dit boek fantastisch vinden.