Ik besloot dat Orion Lake moest sterven nadat hij mijn leven voor de tweede keer redde. Iedereen houdt van hem, behalve ik. Wat mij betreft houdt hij zijn opzichtige magische kunstjes voor hemzelf. Ik heb geen hulp nodig om deze school te overleven. Vergeet al die dodelijke monsters en vervloekte artefacten, ik ben waarschijnlijk het gevaarlijkste wezen dat hier rondloopt. Geef me een minuutje en ik breek hele bergketens af, vermoord miljoenen mensen. Ik zou mezelf zonder tegenspraak kunnen uitroepen tot de Koningin der Duisternis. Tenminste, dat is wat iedereen van mij verwacht. De meeste studenten hier zouden juichen als Orion mij ombrengt, net als een van de vele andere duistere wezens die uit de afvoer omhoogkruipen. Soms denk ik dat ze gewoon willen dat ik in de kwaadaardige heks verander waarvoor ze mij houden. De school zelf wil dat zeker. Maar ze krijgen niet wat ze willen. Zeker Orion Lake niet. Ik mag dan niet zijn droomvoorbeeld zijn van een held, maar ik ga deze plek levend verlaten, en ik ga geen duizenden mensen afslachten om dat doel te bereiken. Hoewel ik toch serieus overweeg om er tenminste één te vermoorden.
Het is het eerste boek dat ik van deze auteur lees en ik heb hierbij gemengde gevoelens. Ze schrijft razend goed, met mooie omschrijvingen en vlotte dialogen, maar soms zijn de omschrijvingen te lang. Dan zegt een persoon één zin, en dan krijg je een uitleg van een paar pagina’s die de zin verklaart. Te vaak tell en niet show in dit verhaal, waardoor de vaart eruit gehaald werd.
Maar
dat deze auteur fantasie heeft, bijzonder originele fantasie, dat is een feit.
De manier waarop magie bedreven wordt, is uitermate uniek. De school die ze gecreëerd
heeft, en de wezens die er rondwaren, is eng, apart en ook one of a kind.
Chapeau hiervoor.
Bij
het hoofdpersonage Galadriel kreeg ik eveneens gemengde gevoelens. Ze was wel heel
erg consequent hardvochtig, hoewel gelukkig iets minder naar het einde toe.
Haar ruwe, grove kant is ook wel te begrijpen, gezien haar verleden, maar toch.
Wat
ik wel tof vond was hoe ze sprak, vooral de dialogen tussen haar en Orion waren
vaak grappig en scherp. En ook hoe ze soms tegen de lezer spreekt, dat vind ik
persoonlijk wel leuk. Het verhaal wordt dus in de ik-vorm verteld, en dat is
wel mijn favoriete manier, omdat het dan intiemer aanvoelt.
Op
het einde een knal van een cliffhanger, waardoor ik nog meer uitkijk naar deel
2. En als kers op de taart zijn er enkele illustraties op het einde van het
boek en ook een mooie weergave van de school in het begin van het boek, wat wel
nodig is om de constructie ervan enigszins te begrijpen.
Ik twijfelde tussen 3.5 en 4, maar uiteindelijk toch 4 op vijf sterren.
ISBN:
9789024592371
Uitgeverij:
Luitingh-Sijthoff
Pagina’s:
335
Hardcover
Prijs:
24,99 €
Geen opmerkingen:
Een reactie posten