Mel's Wonderland: Review: Motel Songs

donderdag 25 januari 2018

Review: Motel Songs – Auke Hulst (met CD)

Auke Hulst schreef met Motel Songs een indringend en muzikaal reisboek over de kracht van kunst en de schaduw van de dood.
Medio 2016 reed Auke Hulst van de Amerikaanse Oostkust naar de Westkust, dwars door het achterland van Trump, op zoek naar sporen van literaire en muzikale helden, met een auto vol muziekinstrumenten en opnameapparatuur. Motel Songs brengt hem van F. Scott Fitzgeralds graf in Rockville, Maryland naar diens geboortehuis in St. Paul, Minnesota, naar Memphis, Tennessee, waar Jeff Buckley in een shotgun shack woonde en in de Wolf River verdronk; naar Ketchum, Idaho, waar Ernest Hemingway zich door het hoofd schoot, en naar Seattle, waar Kurt Cobain hetzelfde deed. Daarnaast bevat het boek verhalen over Philip K. Dick en Prince en essays over zelfmoord, opgroeien met Amerikaanse soft power en urban exploration. Motel songs gaat vergezeld van het gelijknamige album, dat Hulst onderweg schreef en opnam in motel- en hotelkamers.

Geen geld of geen tijd om naar Amerika te gaan? Maar heb je te lijden onder afkickverschijnselen omdat het al zo lang geleden is dat je de uitgestrektheid, de krankzinnigheid, de contradicties, de prachtige omgevingen, kleurrijke figuren en de muziek, O ja, vooral de muziek, mist? (ik praat dan vooral over mezelf hier) Neem dan dit boek ter hand, begin te lezen en zet onderwijl de CD op die er bij zit.
Hulst zet enorm treffend en met gevoelige scherpte het land en zijn inwoners neer en dat alles vergezeld van de groten uit de literatuur en muziek. Dat overgoten met een een intense blik in Hulsts gevoelsleven, verleden en brein.
Een reisverslag dat leest als een gezellige, diepgaande autobiografische roman of een autobio roman met vakantiekenmerken; pik maar uit wat je het meeste ligt, maar dit boek is sowieso een aanrader en behoorlijk uniek in het grote boekenaanbod.
Het is zo mooi en pijnlijk herkenbaar hoe Hulst omgaat met het verlies van zijn vader, maar vooral met het eindelijk begrijpen waarom zijn vader handelde zoals hij deed. Het zet je aan het denken: waarom begrijpen we anderen vaak pas wanneer het te laat is, pas nadat we het zelf meemaken en kunnen invoelen? En waarom zien we uiteindelijk onszelf toch altijd terug in het spiegelbeeld van onze ouders?
Hulst is sinds een paar jaar een van mijn favoriete schrijvers. Ik wist dus dat hij vlot en geniaal schreef, maar ik was een beetje bang dat een autobiografie (waar ik normaal niet voor te vinden ben) mij niet zou bevallen. Maar Hulst zou Hulst niet zijn als hij ook dat genre niet boeiend en meeslepend kan maken.
Hulst heeft een aangename, warme stem (niet alleen als schrijver, maar dus ook als zanger) en de nummers vind ik echt wel goed gespeeld. Ik heb volop genoten en speel de CD nog vaak af. Goed gekozen nummers die perfect passen bij de sfeer van het boek, maar ook op zich gewoon schitterend zijn. Wie houdt nou niet van Prince, Kurt Cobain of Buckley.
Aanrader!