Mel's Wonderland: Review: In een donker donker bos

vrijdag 27 mei 2016

Review: In een donker donker bos - Ruth Ware

In een donker, donker bos van Ruth Ware is een psychologische thriller met een geraffineerde plot, onverwachte wendingen en een loepzuivere kijk op vergiftigde vrouwenvriendschappen. Voor de lezers van Het meisje in de trein en Gone Girl. Nora wordt, out of the blue, uitgenodigd voor het vrijgezellenfeest van Clare, die ze al tien jaar niet heeft gezien. Is dit een kans om geesten uit het verleden voorgoed te begraven?

Nora besluit te gaan, maar wat hooguit een ongemakkelijk feestje zou moeten zijn, eindigt in moord. Nora komt bij in het ziekenhuis, maar ze weet niet meer wat er is gebeurd - of wat ze heeft gedaan...

Een gemiddelde thriller, dat is het in het kort gezegd. Heb ik er spijt van dat ik die gelezen heb? Nee. Had ik het kunnen missen? Ja.

Er zijn twee verhaallijnen. Er is Nora die wakker wordt in het ziekenhuis, vol schrammen en blauwe plekken, en geheugenverlies. Ze weet niet hoe ze in het ziekenhuis terecht is gekomen. Een agente ondervraagt haar, want ze wordt verdacht van moord. Maar moord op wie?

De tweede verhaallijn is over hoe Nora uitgenodigd wordt op een vrijgezellenfeest van een vriendin die ze al in geen tien jaar meer gezien heeft. Het feest gaat door in een glazen huis in een bos, afgesneden van de buitenwereld, want zelfs de telefoon doet het niet. Daar komen allerlei geheimen naar boven en het is al snel duidelijk dat er meer speelt dan een feest.

Het begin is goed en spannend, het midden zakt echter in omdat er veel voorspelbare dingen gebeuren die een beetje cliché aandoen. Naar het eind toe komt het wel weer een beetje terug, maar de spanning blijft aanmodderen en het verhaal interesseerde me nog maar matig. Je blijft wel doorlezen, uit nieuwsgierigheid, want de auteur weet je wel met cliffhangers warm te houden.

Eigenlijk zou dit een uitstekende young adult thriller geweest zijn, uiteraard dan met jongere personages, want het is absoluut vlot geschreven en de dialogen en verhaalwendingen zijn leuk om te volgen. Sommige dingen die gebeuren zijn echter ongeloofwaardig en zoals ik al eerder zei: cliché. De personages zijn oké, maar zijn eigenlijk een beetje karikaturen. Nora sprak me niet echt aan, zeker op het einde vond ik dat ze een nogal erg domme zet maakte waarbij de meeste lezers zullen roepen: 'Komaan, dat je dit doet terwijl je weet....' (enfin, ik wil hier geen spoiler neerzetten, maar ze zullen weten wat ik bedoel). De auteur kan echter wel schrijven en ik denk dat het een schrijver zal zijn die met ieder boek zal groeien en beter worden. Geen slecht boek voor een debuut, maar zeker ook niet zo schitterend als andere recensies doen geloven (vind ik althans).

Een gemiste kans is ook het huis. Het is een glazen constructie, midden in het bos, en de personages vinden al gauw dat het lijkt alsof ze op een podium vertoeven, want dat alles wat ze doen bekeken kan worden vanuit het bos zonder dat ze dit weten. Dat is het, meer doet de auteur er niet mee, wat ik echter wel had verwacht en gehoopt.

Matige thriller die kansen heeft laten liggen en zich teveel met clichés heeft gevuld.